- davakar
- драчун, дебошир, забияка, задира, скандалист.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
davakar — sif. <ər. dəva və fars. . . . kar> Hər şeydən ötrü dava edən, dava axtaran, dava salan. Davakar adam. – <Qəmər:> Nə yaman davakar olmuşsunuz, Yusif? S. Rəh.. <Fərəc bəy> . . çox kobud, olduqca söyüşcül, dedikcə davakar imiş. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoruz — is. 1. Toyuğun erkəyi. Kənd tamamilə yuxudan oyanmışdısa da xoruzlar səs səsə verib banlaşırdılar. Ə. Vəl.. Bütün həyətlərdə kəndin xoruzları banlaşırdı. Ə. M.. // Toyuq cinsindən bəzi quşların erkəyi. Qırqovul xoruzu. – <Ovçu:> Ancaq bircə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədqavara — I (Qazax, Şəmkir) bədəncə kobud, qaba. – O çox bədqavaradı, heç paltar ona yaraşmer (Qazax) II (Qazax, Şəmkir) davakar. – Urusdam köhnənin bədqavarasıdı, sən onu yenimi tanıyırsan? (Qazax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cojaxor — (Ağdam) davakar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dağal — I (Ordubad) gözə düşən çöp. – Gözümə dağal düşüb II (Ağdaş, Borçalı, Cəlilabad, Füzuli, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Sabirabad, Salyan, Tovuz) 1. oyunun gedişində ümumi qaydanı pozan, cığal (Kürdəmir, Salyan) 2. davakar (Borçalı, Qazax). – Dağal… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
davallax — I (Çənbərək) diribaş, cəld. – Alosman çox davallax kişidi II (Təbriz) davakar. – Oruş davallax kişidi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dügəlegbaz — I (Bakı) davakar. – O, dügəlegbazdu canım, oniynən iş görmeg olmaz II (Quba) 1. çoxbilən, hər şeydən xəbərdar 2. kələkbaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həşəri — I (Zəngilan) forslu II (Ağdam, Gəncə) 1. dalaşqan, davakar (Gəncə) 2. həyasız, çığır bağır salan (Ağdam). – A:z, o, həşəridi, gə bəri, ona qoşulma … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xunkar — (Lerik) davakar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
irtməx’ — I (Qazax) həyasız, dikbaş, davakar. – Abbas yaman irtməx’ gədədi, heç kimnən yola gedən döyü II (İmişli, Qarakilsə, Qazax, Mingəçevir, Tovuz) büzdüm. – Tö:ğun irtməyi yağlı olor (Qazax); – Qoyunun irtməyin it dartıp dağıdıp (Qarakilsə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ləj — (Bolnisi, Gəncə, Qazax) davakar, höcət, adamla yola getməyən, pisxasiyyətli. – Ləj olma, qonum qonşuynan yaxşı dolan (Gəncə) ◊ Ləj tüşməx’ (Gəncə, Qazax) – bax lej tüşməx’. – Ollar köhnədən ləj tüşüflər, daha barışdırmax çətindi (Qazax); – O… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti